سول خدا صلى الله علیه و آله از این سخن یهود سخت اندوهگین شد و در دل شب بیرون رفت و به انتظار رسیدن فرمانى از جانب خداوند بزرگ در این باره، به کرانه هاى آسمان مى نگریست.امام صادق علیه السلام : تغییر قبله به سوى کعبه پس از آن رخ داد که پیامبر صلى الله علیه و آله سیزده سال در مکّه به سوى بیت المقدس نماز خواند و بعد از هجرتش به مدینه نیز به مدت هفت ماه به سوى بیت المقدس، نماز گزارد.
بعد از این مدّت، خداوند قبله او را به سوى کعبه تغییر داد؛ چرا که یهود، رسول خدا صلى الله علیه و آله را سرزنش مى کردند و به ایشان مى گفتند: تو پیرو ما هستى، به سوى قبله ما نماز مى گزارى.
رسول خدا صلى الله علیه و آله از این سخن سخت اندوهگین شد و در دل شب بیرون رفت و به انتظار رسیدن فرمانى از جانب خداوند بزرگ در این باره، به کرانه هاى آسمان مى نگریست.
فرداى آن شب چون وقت نماز ظهر رسید، رسول خدا صلى الله علیه و آله در مسجد بنى سالم دو رکعت از نماز ظهر را خوانده بود، که جبرئیل علیه السلام بر ایشان فرود آمد و بازوهاى آن حضرت را گرفت و او را به سمت کعبه برگرداند و این آیه را بر او فرو خواند: «هر آینه گردش صورت تو را در این سوى و آن سوى آسمان مى بینیم. پس تو را به سوى قبله اى بر مى گردانیم که آن را مى پسندى. پس، رو سوى مسجد الحرام کن».
رسول خدا صلى الله علیه و آله دو رکعت به سوى بیت المقدس خوانده بود و دو رکعت دیگر را به سوى کعبه خواند. در این هنگام یهود و مردمان نابخرد گفتند: چه چیز آنها را از قبلهاى که داشتند، روی گردان کرد؟
متن حدیث:
تَحَوَّلَتِ القِبلَةُ إلَى الکعبَةِ بعدَ ما صَلَّى النبیُّ صلى الله علیه و آله بمَکَّةَ ثلاثَ عَشرَةَ سَنةً إلى بَیتِ المَقدِسِ ، و بعدَ مُهاجَرَتِهِ إلَى المَدینةِ صَلَّى إلى بَیتِ المَقدِسِ سَبعَةَ أشهُرٍ
ثُمّ وَجَّهَهُ اللّهُ إلَى الکعبَةِ ، و ذلکَ أنَّ الیَهودَ کانوا یُعَیِّرونَ رسولَ اللّهِ صلى الله علیه و آله و یَقولونَ لَهُ : أنتَ تابِعٌ لَنا تُصَلِّی إلى قِبلَتِنا ! فاغتَمَّ رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله مِن ذلکَ غَمّا شَدیدا ، و خَرَجَ فی جَوفِ اللیلِ یَنظُرُ إلى آفاقِ السماءِ یَنتَظِرُ مِن اللّهِ تعالى فی ذلکَ أمرا ، فلمَّا أصبَحَ و حَضَرَ وَقتُ صلاةِ الظُّهرِ کانَ فی مَسجِدِ بنی سالِمٍ قد صَلّى مِن الظُّهرِ رَکعَتَینِ فَنَزَلَ علَیهِ جَبرائیلُ علیه السلام فَأخَذَ بِعَضُدَیهِ و حَوَّلَهُ إلَى الکعبَةِ و أنزَلَ علَیهِ : «قَد نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فی السَّماءِ فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضاها فَوَلِّ وَجْهَکَ شَطْرَ المَسجِدِ الحَرامِ» و کانَ صَلّى رَکعَتَینِ إلى بَیتِ المَقدِسِ و رَکعَتَینِ إلَى الکعبَةِ ، فقالَتِ الیَهودُ و السُّفَهاءُ : ما وَلاّهُم عن قِبلَتِهِمُ التی کانوا علَیها ؟!/